Μητρικός Θηλασμός
22
4.4.5. Μυκητίαση θηλής
Εμφανίζεται με τη μορφή μιας κόκκινης, υγρής βλάβης με λέπια στη θηλή ή τον μαστό, η
οποία προκαλεί έντονο και οξύ πόνο κατά τη διάρκεια του θηλασμού ή και μετά. Συχνά
συνοδεύεται από στοματίτιδα του μωρού.
Αντιμετώπιση:
•• Καλό πλύσιμο των χεριών πριν και μετά τον θηλασμό.
•• Πλύση των θηλών με σοδόνερο ή φυσικό αντισηπτικό παράγοντα.
•• Αποφυγή ζάχαρης στη διατροφή της μητέρας.
•• Ενίσχυση του γαστρεντερικού σωλήνα της μητέρας με προβιοτικούς παράγοντες.
•• Πλύσιμο εσωρούχων της μητέρας στην υψηλότερη δυνατή θερμοκρασία, στέγνω-
μα στον ήλιο και σιδέρωμα.
•• Αποφυγή επιθεμάτων των θηλών, που τις κρατούν υγρές και ευνοούν την ανάπτυ-
ξη των μυκήτων.
•• Τοπική φαρμακευτική αγωγή για τις θηλές και το στόμα του μωρού, μετά από συμ-
βουλή γιατρού.
Ο θηλασμός δεν διακόπτεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας για μυκητίαση.
5.
Μητρικός Θηλασμός και στερεές τροφές
5.1.
Η διαδικασία εισαγωγής στερεών τροφών
Λόγω των αυξανόμενων ενεργειακών και διατροφικών αναγκών του βρέφους είναι
απαραίτητο να εισαχθούν οι στερεές τροφές στο διαιτολόγιό του, ώστε να καλυφθούν οι
νέες ανάγκες του.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει την εισαγωγή των στερεών τροφών παράλ-
ληλα με τη συνέχιση του μητρικού θηλασμού μετά την ηλικία των 6 μηνών. Τον 6ο με 8ο
μήνα τα στερεά γεύματα είναι 2-3 την ημέρα. Μετά το έτος μπορούν να προστεθούν και
1-2 μικρογεύματα, ανάλογα με τη διάθεση του παιδιού.
Τελευταία γίνεται και πάλι επιστημονική συζήτηση για εισαγωγή στερεών τροφών από τον
4
ο
-5
ο
μήνα.
Η σειρά εισαγωγής και το είδος των τροφών δεν έχουν απαραίτητα τόση σημασία και
εξαρτάται από τις διατροφικές συνήθειες των λαών ή της οικογένειας. Η χορήγηση των
στερεών τροφών πρέπει να γίνει σταδιακά.
Πρέπει να εξασφαλισθεί η συνολική επάρκεια των θρεπτικών συστατικών, η κατάλληλη
και υγιεινή προετοιμασία του γεύματος και η κατάλληλη μορφή της τροφής σε σχέση με
το αναπτυξιακό στάδιο του βρέφους.
