91
Μητρικός θηλασμός σε ειδικές καταστάσεις και στην προωρότητα
Θηλασμός των οριακά πρόωρων βρεφών
Οριακά πρόωρα θεωρούνται τα νεογνά που γεννιούνται μετα-
ξύ της 34ης και της 37ης εβδομάδας κύησης. Συνήθως είναι
αρκετά δραστήρια, με ώριμα σχετικά εξωτερικά χαρακτηριστι-
κά και καλό βάρος γέννησης. Δίνουν λανθασμένη την εντύπω-
ση ότι έχουν ανάλογες δεξιότητες με τα τελειόμηνα νεογνά. Συ-
νεπώς, η αντιμετώπισή τους θέλει προσοχή, γιατί αυτά που θη-
λάζουν αποκλειστικά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να ξανανο-
σηλευτούν, λόγω ανεπαρκούς πρόσληψης βάρους, ίκτερου και
αφυδάτωσης, από εκείνα που δε θηλάζουν, γεγονός που αποδί-
δεται στην
ανεπαρκή πρόσληψη γάλακτος λόγω ανωριμότητας.
Στα μωρά αυτά ισχύουν οι γενικές αρχές ως προς την υπο-
στήριξη της γαλουχίας. Έναρξη του θηλασμού μέσα στην πρώτη
ώρα από τη γέννηση και συνδιαμονή, όταν το βάρος τους και η
γενική τους κατάσταση το επιτρέπουν. Ωστόσο, είναι σημαντική
η στενή παρακολούθηση του βρέφους τις πρώτες 12-24 ώρες
για να προληφθούν καταστάσεις όπως υποθερμία, άπνοια, ανα-
πνευστική δυσχέρεια, υπογλυκαιμία και ανεπαρκής θηλασμός.Η
παρακολούθηση των ζωτικών σημείων, της πρόσληψης βά-
ρους, της παραγωγής ούρων και του αριθμού των κενώσεων
είναι σημαντική για την αξιολόγηση της σίτισης και ενυδάτω-
σης του νεογνού. Ειδικότερα εάν η απώλεια βάρους είναι >3 %
το πρώτο 24ωρο ή > 7 % τις πρώτες 3 ημέρες εξετάζεται το εν-
δεχόμενο
ανεπαρκούς μεταφοράς γάλακτος. Ε
παναξιολογείται
η θέση και η προσκόλληση στον μαστό (Κεφάλαιο 4), η ικανότη-
τα κατάποσης και η δυνατότητα συντονισμού αναπνοής και κα-
τάποσης στο μωρό. Αν το μωρό δεν μπορεί να θηλάσει αποτε-
λεσματικά, η μητέρα μπορεί να βγάλει το γάλα της για να το δώ-
σει, χρησιμοποιώντας τους εναλλακτικούς τρόπους ταΐσματος.
Το νεογνό είναι έτοιμο για έξοδο από το νοσοκομείο όταν:
1. Σε ανοιχτή κούνια είναι σταθερό καρδιοαναπνευστικά και
διατηρεί σταθερή θερμοκρασία.
2. Δεν έχει χάσει περισσότερο από 10 % από το βάρος γέννη-
σης. Η παρακολούθηση του βάρους είναι καθημερινή μέχρι
την έξοδο.
3. Έχει εξασφαλισθεί η πρόσληψή επαρκούς ποσότητας γάλα-
κτος.
4. Έχει διαμορφωθεί γραπτό σχέδιο σίτισης κατά την έξοδο,
που καθορίζει την ποσότητα του γάλακτος που πρέπει να
λαμβάνει μέσα στην ημέρα, τη συχνότητα των γευμάτων,
τον τρόπο ταΐσματος και το είδος του γάλακτος.
Μετά την έξοδο το νεογνό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί
σε 1 με 2 ημέρες, οπότε ελέγχεται η πρόσληψη βάρους, η
επάρκεια σίτισης και τα επίπεδα ίκτερου. Στα μωρά που δεν
παίρνουν καλό βάρος (< 20g/ημέρα) δεν ανακτούν το βάρος
γέννησης ως τις 2-3 εβδομάδες από τον τοκετό συνιστάται:
• Αύξηση της συχνότητας των θηλασμών.
• Αύξηση της ποσότητας του συμπληρώματος με ΜΓ που
έχει αντληθεί μετά τον θηλασμό ή με μικρές ποσότητες
από ΥΜΓ.
• Αύξηση της συχνότητας των αντλήσεων με την αντλία
ή με το χέρι.
• Πιθανώς η χορήγηση γαλακταγωγών στις μητέρες με
χαμηλή παραγωγή γάλακτος.
Tέλος, είναι αναγκαία η τακτική παρακολούθηση του βάρους
(συνήθως ανά εβδομάδα), μέχρι να επιτευχθεί πλήρης και ικα-
νοποιητικός θηλασμός και να σταθεροποιηθεί ο ρυθμός ανάπτυ-
ξης του νεογνού.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.
Academy of Breastfeeding Medicine. ABM clinical protocol #10:
breastfeeding the late preterm infant (34(0/7) to 36(6/7) weeks
gestation) (first revision June 2011). Breastfeed Med. 2011 Jun;
6(3):151-6.
2.
Escobar GJ, Gonzales VM, Armstrong MA, Folck BF, Xiong B, Newman
TB.Rehospitalization for neonatal dehydration: a nested case-control
study. Arch Pediatr Adolesc Med. 2002 Feb;156(2):155-61.
3.
Gartner LM. Breastfeeding and jaundice. J Perinatol. 2001 Dec; 21
Suppl 1:S25-9; discussion S35-9.
4.
Shapiro-Mendoza CK, Tomashek KM, Kotelchuck M, Barfield W, Weiss
J, Evans S. Risk factors for neonatal morbidity and mortality among
“healthy,” late preterm newborns. Semin Perinatol. 2006 Apr;30(2):54-
60.
5.
Tomashek KM, Shapiro-Mendoza CK, Weiss J, Kotelchuck M, Barfield
W, Evans S, Naninni A, Declercq E. Early discharge among late preterm
and term newborns and risk of neonatal morbidity. Semin Perinatol.
2006 Apr;30(2):61-8.
6.
Wooldridge J, HallWA. Posthospitalization breastfeeding patterns
of moderately preterm infants. J Perinat Neonatal Nurs. 2003 Jan-
Mar;17(1):50-64.
