76
Μητρικός Θηλασμός |
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Αντιμετώπιση υπογλυκαιμίας
Σε περίπτωση
ασυμπτωματικής υπογλυκαιμίας
χορηγείται άμε-
σα μητρικό γάλα, το οποίο φαίνεται ότι επάγει αντιρροπιστικούς
μηχανισμούς διόρθωσης της υπογλυκαιμίας. Συνήθως η ικανο-
ποιητική και τακτική σίτιση είναι επαρκής για την αντιμετώπιση
και πρόληψη περαιτέρω επεισοδίων. Αν διαπιστωθούν
υποτρο-
πιάζοντα ή ανθεκτικά επεισόδια υπογλυκαιμίας
παρά την εγκα-
τάσταση ικανοποιητικής σίτισης θα πρέπει να αναζητηθούν υπο-
κείμενες παθολογικές καταστάσεις του νεογνού, όπως λοιμώ-
ξεις και μεταβολικά νοσήματα.
Η πιο
σοβαρή υπογλυκαιμία,
που σχετίζεται με κλινική συ-
μπτωματολογία και υποκείμενη παθοφυσιολογία αντιμετωπίζε-
ται με ενδοφλέβια ώση γλυκόζης (2 mL/kg βάρους σώματος,
διάλυμα 10 % γλυκόζης), ακολουθούμενη από συνεχή ενδοφλέ-
βια χορήγηση γλυκόζης με ροή 6-8mg/kg/min και επανέλεγχος
του σακχάρου ανά 30- 60 λεπτά έως τη σταθεροποίησή του και
στη συνέχεια ανά 4 περίπου ώρες. Αν οι συνθήκες το επιτρέ-
πουν προτιμάται η εξαρχής συνεχής έγχυση γλυκόζης, ώστε να
αποφευχθεί η εμφάνιση φαινομένων
rebound
και επιδείνωση
της υπογλυκαιμίας.
Να σημειωθεί ότι η μέτρηση του σακχάρου στο τριχοειδικό
αίμα δεν είναι πάντοτε ακριβής, ιδίως στα νεογνά. Για το λόγο
αυτό συστήνεται οι παθολογικές τιμές να επιβεβαιώνονται με
λήψη φλεβικού αίματος και μέτρηση της τιμής στο εργαστήριο.
Συμπερασματικά τα φυσιολογικά τελειόμηνα νεογνά δε χρει-
άζονται καταρχήν να υποβάλονται σε μετρήσεις σακχάρου αίμα-
τος. Στα βρέφη όμως υψηλού κινδύνου για εμφάνιση σημαντι-
κής υπογλυκαιμίας (Πίνακας 18), η τακτική παρακολούθηση των
επιπέδων σακχάρου και η έγκαιρη παρέμβαση, με την εξασφά-
λιση πρώιμης, συχνής και ικανοποιητικής σίτισης, είναι αναγκαία.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.
Aziz K, Dancey P; Canadian Paediatric Society, Fetus and Newborn
Committee. Screening guidelines for newborns at risk for low blood
glucose. Paediatr Child Health. Dec 2004; 9(10): 723–729.
2.
Committee on Fetus and Newborn, Adamkin DH. Postnatal glucose
homeostasis in late-preterm and term infants. Pediatrics. 2011
Mar;127(3):575-9.
3.
Cornblath M, Hawdon JM, Williams AF, Aynsley-Green A, Ward-Platt
MP, SchwartzR, Kalhan SC. Controversies regarding definition of
neonatal hypoglycemia: suggested operational thresholds. Pediatrics.
2000 May;105(5):1141-5.
4.
Confidential Enquiry into Maternal and Child Health.Diabetes
in pregnancy: caring for the baby after birth [Internet]. Findings
of a National Enquiry: England, Wales and Northern Ireland.
London:CEMACH; 2007. Διαθέσιμο σε:
-
reports
5.
de Rooy LJ, Lawrence SM, Michelback JG, Hawdon JM, Williams
A.Breastfeeding augments metabolic adaptation in SGA and Preterm
neonates. Ped Res. 1998; 44:441.
6.
Thilo EH, Rosenberg AA. The newborn infant. In: Hay WW, LevinMJ,
Sondheimer JM, Deterding RR, editors. Current Diagnosis & Treatment
Pediatrics. 20thed. USA: McGraw-Hill Companies; 2011; p. 18-19.
7.
Rozance PJ, Hay WW Jr. Describing hypoglycemia--definition or
operational threshold? Early Hum Dev. 2010 May;86(5):275-80.
8.
World Health Organization. Hypoglycaemia of the newborn. Review
of the literature [Internet]. Διαθέσιμο σε:
_
child_adolescent/documents/chd_97_1/en/
7.3 Πολύδυμη κύηση και Μητρικός
Θηλασμός
Οι πολύδυμες κυήσεις είναι κυήσεις υψηλού κινδύνου και σχετί-
ζονται με αυξημένη νεογνική νοσηρότητα και θνησιμότητα, κυ-
ρίως λόγω της ενδεχόμενης προωρότητας. Τα τελευταία χρόνια
είναι συχνότερες κυρίως λόγω της αύξησης των κυήσεων, που
επιτυγχάνονται με εξωσωματική γονιμοποίηση. Αν και τα ποσο-
στά θηλασμού διδύμων και τριδύμων έχουν αυξηθεί τα τελευ-
ταία χρόνια, παραμένουν χαμηλότερα σε σχέση με τον θηλασμό
ενός μόνο μωρού.
Βοηθώντας την μητέρα να θηλάσει δίδυμα
Τόσο ο όγκος, όσο και η σύσταση του μητρικού γάλακτος μπο-
ρούν να προσαρμοστούν στα επίπεδα που απαιτούνται για το
τάισμα διδύμων. Οι μητέρες που γεννούν περισσότερα του ενός
μωρά πρέπει να ενημερώνονται ότι όσο περισσότερο θηλάζουν
τόσο περισσότερο γάλα θα παράγουν και μπορούν τελικά να κα-
λύψουν πλήρως τις διατροφικές ανάγκες των μωρών τους.
Τα δίδυμα έχουν τη δυνατότητα να θηλάσουν με τους πα-
ρακάτω τρόπους:
• Ταυτόχρονα
: Η μητέρα μπορεί να τοποθετήσει στο στή-
θος πρώτα το μωρό που χρειάζεται περισσότερη βοή-
θεια και στη συνέχεια αφού το υποστηρίξει με το ένα
χέρι της, βοηθά το άλλο μωρό να πιάσει το στήθος. Αρ-
χικά η μητέρα θα χρειασθεί βοήθεια για να τοποθετήσει
τα μωρά ταυτόχρονα και σωστά στο στήθος της, ώστε
να εξασφαλισθεί η σωστή προσκόλληση στον μαστό και
ο αποτελεσματικός μητρικός θηλασμός.
Όταν ταΐζονται τα δίδυμα ταυτόχρονα είναι προτιμότερο
στον κάθε θηλασμό οι μαστοί να προσφέρονται στα μωρά εναλ-
λάξ. Αυτό εξασφαλίζει ισότιμη διέγερση και στους δυο μαστούς,
καθώς τα βρέφη δεν έχουν την ίδια ικανότητα θηλασμού (δύνα-
μη θηλαστικής κίνησης, ρουφήγματος, αντοχής). Έτσι κερδίζεται
χρόνος, ενώ το πιο δραστήριο μωρό θηλάζοντας πότε από τον
ένα μαστό και πότε από τον άλλον, διεγείρει το αντανακλαστικό
της καθόδου του γάλακτος (let down reflex) και για το άλλο δί-
δυμο.
• Ξεχωριστά
: Kάθε βρέφος θηλάζει κάθε φορά που πει-
νάει και αμέσως μετά το άλλο. Τις πρώτες μέρες, αν η
μητέρα ταΐζει κάθε παιδί ξεχωριστά, τα νεογέννητα μπο-
ρούν να τα καταφέρουν καλύτερα με τον θηλασμό. Αυτό
της δίνει επίσης τη δυνατότητα να δεθεί καλύτερα με το
κάθε μωρό και να διακρίνει τις ανάγκες και τις δυνατό-
τητες για θηλασμό κάθε μωρού ξεχωριστά.
Οι θηλασμοί μπορούν επίσης να συνδυασθούν. Για παρά-
δειγμα, ξεκινάει να θηλάζει πρώτα το ένα μωρό και όταν αυτό
αρχίζει να επιβραδύνει βάζει το δεύτερο μωρό να θηλάσει.
Όταν το δεύτερο αρχίζει να φαίνεται ικανοποιημένο, το πρώτο
μωρό επιστρέφει στο στήθος για να ολοκληρώσει τον θηλασμό.
Το δεύτερο μωρό με τη σειρά του επιστρέφει στο στήθος για να
ολοκληρώσει τον θηλασμό του.
Οι θέσεις που χρησιμοποιούνται για τον θηλασμό διδύμων
περιγράφονται στο Kεφάλαιο 4.
